Nie będzie żadnym odkryciem, jeśli napiszę, że U2 to jeden z najpopularniejszych i ulubionych zespołów Polaków. Świadczy o tym dobra sprzedaż każdego kolejnego albumu, a także tłumy na koncertach (oby w przyszłym roku odwiedzili w końcu nasz kraj po tej długiej posusze). Nic więc dziwnego, że historia kwartetu z Irlandii jest często eksploatowana, co przekłada się na ilość książkowych publikacji. Samo wydawnictwo InRock wydało już trzy, więc – ktoś może zapytać – po co komu kolejna, gdy wyczerpano już temat?
Powiem krótko: jest potrzebna, bowiem to pierwsza nieautoryzowana biografia na naszym rynku, a po lekturze wiem, że moja wiedza na temat U2 się poszerzyła. Odkryłem tu wiele nowych smaczków, o których wcześniej nie miałem pojęcia. Autoryzowane książki mają swoje plusy, ale muzycy będą tam chętnie zatuszowywali rzeczy, których nie chcą zbytnio pamiętać. W „Zdemaskowanych” John Jobling starał się przestawić Bono i spółkę w sposób jak najbardziej obiektywny i tu też stwierdzam, że mu się to udało. Jedyne do czego mogę się przyczepić to nieszczęsny tytuł nie oddający zawartości. No dobrze, nie jest to może wyidealizowany obraz zespołu, ale daleko tej książce do szukania taniej sensacji, a o żadnej demaskacji nie ma mowy. Tani chwyt zupełnie niepotrzebny.
U2 kiedyś... |
Ważne, że w środku czeka na nas
wiele dobrego. Na prawie 500 stronach znalazła się wnikliwa opowieść o historii
jednej z najważniejszych grup rockowych ostatnich 30 lat. Naprawdę trzeba
pochwalić autora za tytaniczną pracę, bo z jednej strony wgłębił się mocno w
twórczość, podał ogromną ilość szczegółów (przede wszystkim odnośnie wczesnego
etapu działalności U2), ale jednocześnie opisał to wszystko tak fascynująco i
ciekawie, że lektura wciąga na długie godziny. Dodatkowo Jobling przeprowadził
rozmowy z wieloma osobami (promotorami, dziennikarzami czy ludźmi z
najbliższego otoczenia; są rzecz jasna wypowiedzi samych muzyków), a większość
z nich po raz pierwszy ujrzało światło dzienne, co podnosi atrakcyjność
książki. Gratką mogą być także wcześniej niepublikowane zdjęcia, choć nadal
ubolewam, że w biografiach jest ich tak mało. Nieco ponad dwadzieścia
fotografii nie odzwierciedli do końca ponad 30 lat działalności Irlandczyków.
Oczywiście najwięcej miejsca
poświęcone jest dzielności muzycznej – od grania w pustych pubach, przez moment
kulminacyjny, jakim był występ na „Live Aid”, największe sukcesy komercyjne
(czasy „The Joshua Tree” i „Achtung Baby”), kontrowersyjny okres („Zooropa”/
„Pop”), aż do współczesności i czasu stagnacji. W szczególności pod koniec
dostaje się od muzykom od autora, który krytykuje ich m.in. za ostatnie trasy
koncertowe czy uciekanie ze swoimi dochodami z Irlandii przez zbyt wysokie
podatki. I tu pojawia się zdanie, które utkwiło mi najbardziej w pamięci:
„Irlandczycy kochają U2 i nienawidzą ich zarazem. Podziwiają ich z to, co
zrobili dla kraju, ale nie lubią ich jako ludzi”. Czyż większość z nas nie
tkwiła w przekonaniu, że są w swoim kraju ubóstwiani? Błąd.
...i dziś, wciąż w niezmienionym składzie. Od lewej: Larry Mullen Jr., Adam Clayton, The Edge i Bono. |
Autor poświęcił również sporo
miejsca życiu prywatnemu każdego z muzyków. Opisana jest również dosyć
dokładnie działalność wokalisty na rzecz walki z plagą AIDS w Afryce. Być może
nie wszyscy są zainteresowani tym aspektem, ale dobrze, że zostało to
wspomniane. Lepiej zobrazuje ostatnie lata wewnątrz grupy, gdzie nie każdemu
podoba się pozamuzyczne hobby Bono. Książka jest doprowadzona do czasów
najnowszych, ostatniej płyty „Songs of Innocence”, dzięki uzupełnieniu Pawła
Brzykcego (dziennikarza miesięcznika „Teraz Rock”). On również jest autorem omówienia
(również bardzo dobrze i szczegółowo) dyskografii U2.
Czytałem już wiele książek na
temat irlandzkiej legendy, ale ta, jak dotąd, zrobiła na mnie największe
wrażenie. Dbałość o szczegóły, wcześniej niepublikowane wypowiedzi, obiektywne
spojrzenie autora – to jedne z wielu plusów, jakie posiada. Wielkim
niedopatrzeniem więc byłby jej brak na półce z muzycznymi biografiami.
8,5/10
Podstawowe informacje:
Okładka: miękka
Autor: John Jobling
Przekład: Lesław Haliński
Liczba stron: 480
Wydawnictwo: InRock
Źródła zdjęć:
http://ecsmedia.pl/c/u2-zdemaskowani-b-iext28723017.jpg
https://consequenceofsound.files.wordpress.com/2015/02/screen-shot-2015-02-25-at-12-31-02-pm.png?w=736
http://www.alternativenation.net/wp-content/uploads/2014/09/u2wide2014.jpg
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz